Hoe versterk je een leercultuur op de werkvloer, juist in sectoren waar de tijd krap is, de marges klein zijn en opleiden niet vanzelfsprekend voelt? In deze sessie komen onderwijs, mkb en denkkracht samen om die vraag te verkennen – en om te werken aan praktische, concrete oplossingen. Vanuit de LLO-Katalysator is Brian Kiesling aanwezig, en vanuit de Nationale DenkTank neemt Victor Claerbout ons mee in het werk van de mini-DenkTank, waarin een groep alumni zich boog over één centrale vraag: hoe kan het onderwijs een hoofdrol pakken in het stimuleren van leercultuur binnen het mkb?
Claerbout schetst het proces: in februari kwamen vijftien DenkTank-alumni bijeen in een pressure cooker-traject, ondersteund door wetenschappelijke inzichten, praktijkervaringen en gesprekken met het veld. In samenwerking met LLO-Katalysator werd onderzocht wat er nu echt nodig is om mkb’ers en onderwijsinstellingen beter te laten samenwerken.
"Een leercultuur werkt alleen als iedereen zich er onderdeel van voelt"
Stimulerende factoren
“We merkten bijvoorbeeld dat het mkb graag meteen wil handelen,” vertelt Claerbout. “Ze willen vandaag beginnen. Terwijl het onderwijs vaak eerst wil nadenken, structureren, en het wat formeler aanvliegt.” In tegenstelling tot wat je zou verwachten, blijkt wet- en regelgeving soms een stimulerende factor, bijvoorbeeld in de bouwsector: “Vanuit de sector zelf werd aangedragen dat er vaak pas iets verandert als er een regel is die het afdwingt.” Waar in veel programma’s de focus ligt op HR, adviseert de DenkTank juist om álle lagen van een organisatie mee te nemen – vanaf het begin: “Een leercultuur werkt alleen als iedereen zich er onderdeel van voelt.” Daarvoor zijn veiligheid, betrokkenheid en plezier cruciaal.
Het dóén
Tijdens het traject identificeerde de groep vier “leerdrijfveren” : het moet juist gaan over het dóén, er moet niet alleen gepraat worden. Leren moet leuk zijn, je doet het samen en een beetje competitie helpt. Ook het belang van imago kwam terug: “Veel mkb’ers denken bij onderwijsinstellingen niet meteen aan samenwerking. Daar ligt werk aan de winkel.”
Vanuit die analyse kwamen zes oplossingsrichtingen:
- De bouwkeetposter, als gespreksstarter over vakmanschap op de bouwplaats.
- De mobiele leskar, die letterlijk het mbo naar het werk brengt – en andersom.
- MBO-dreamteams, waarin studenten samenwerken met mkb’ers aan échte praktijkvragen.
- De timmerkampioen, een vakwedstrijd die vakmanschap zichtbaar maakt én waardeert.
- De leverancier plezier, een kennisbooth bij bouwmarkten waar kennis en kunde laagdrempelig gedeeld worden.
- De inspireerSnack, korte leermomenten van collega’s, gedeeld via visuele impulsen op de werkvloer.
Aan de slag
Na deze inspirerende parade is het aan de deelnemers zelf. Brian Kiesling introduceert de interactieve helft van de sessie: “Jullie gaan nu per idee aan de slag. Hoe maken we de vergelijking ‘Onderwijs x MKB = positieve leercultuur’ kloppend? Denk in mogelijkheden, niet in belemmeringen.” Deelnemers verspreiden zich langs de posters. Tijd om zelf te bouwen aan oplossingen.
De sessie sluit af met een oproep tot actie, klein en concreet. Onderwijsinstellingen kunnen hierin een actieve rol pakken, benadrukken de sprekers.“Als je denkt: ik wil hier iets mee,” zegt Claerbout, “begin dan gewoon. Iets kleins. Een succesje. Misschien een koffiemoment in de bouwkeet. Het hoeft niks te kosten – als je maar begint.”
Meer reflecties, verhalen en opbrengsten van de LLO-Conferentie 2025 vind je in onze digitale conferentiebundel.